Maar best was het niet. Het is  een raar seizoen. In de 6e ronde streden we nog om het kampioenschap en nu moest er maar weer 's een puntje gehaald worden om de kans op degraderen eruit te halen. De clubs ontlopen elkaar niet veel in 1A. Alleen onze tegenstander van zaterdag onttrekt zich aan de nivellering: twee ronden voor het eind was het Vereenigd Amsterdamsch Schaakgenootschap al gedegradeerd. Een formaliteit voor ons, zou je zo denken. Zeker omdat VAS weer met een aantal invallers moest aantreden.

Het verloop baarde echter zorgen. Een 5-5 leek een groot deel van middag een logische uitslag. Onze supersub Rolf, Paul zit nog in Uppsala, was het eerst klaar. Hij nam in iets betere stelling remise aan voor het geval zijn tegenstander 2100+ zou hebben. Met vooruitdenkende geest noemde Rolf het alvast het beslissende halfje. Daarna volgde Wim die aan een magere pluspion tegen good old Lex Jongsma te weinig had voor een vol punt. Slechter nieuws kwam er van Gabriel die zich door z'n handige tegenstander in een aardige stelling in tijdnood een stuk liet afsnoepen. Xander, uit vorm doch in onverminderd goed humeur, beleefde een leukere analyse dan partij. Mark overleefde een beroerde opening wonderwel. Na de 40e zet bleek de witte koning echter op h1 een veilige haven te hebben. Tegen de 2000-minspelers werden de plichten nagekomen.

Bert kreeg een machtig paard dat genoeg was voor een kwaliteit en de partij. Gerben had na lang nadenken besloten ook voor de kwaliteit te gaan, wat ruim voldoende was. Jan Jaaps tegenstander was uit de oude doos opgetrommeld. In de 50'er jaren had hij op het NK gespeeld. Hij hield zich redelijk staande en moest zich pas in het late middenspel gewonnen geven De zege van Marijn was de enige hachelijke. Hij had een onverwachte verdedigende overzien, wat desastreus had kunnen aflopen, als zijn tegenstander energieker had opgetreden.  5-4 met Dirk nog bezig. Spannend was het bij hem echter al lang niet meer, eerder had zijn koning op h6 het leven gehouden. Er ontstond een dubbel toreneindspel, waarbij Dirk een pion meer had. Omdat zijn remiseaanbod niet werd verstaan, werd pas na een serie zetherhalingen de vrede getekend.

Een krappe, maar toch wel regelmatige overwinning die ons met vier andere ploegen op 9 matchpunten brengt. De laatste wedstrijd kunnen PK en Caïssa vrijuit spelen. De competitieleider heeft knap gepland dat bovenin SMB en Eenhoorn elkaar ontmoeten met als inzet een retourtje meesterklasse en onderin Apeldoorn 2 en LSG 2 elkaar treffen voor de tweede degradatieplaats.

Marijn Otte – Benno Drewes.

Eerder was de verdedigingszet Pc2-b4 overzien met vervelende gevolgen. In arren moede speelde onze topscorer 29.Tf3, met het idee dat op Lxf3 Dg7 hinderlijk is. Dit valt misschien al tegen, echt kwalijk wordt het na 29… Pxa2  30. Lxa2 Txc3 31. Txc3 Dxa2 en – 5.00. De zwartspeler besefte zijn ratingdeficit en vervolgde met 29…Txf3, waarna alles weer goed kwam.